Sa erdhi burri nga puna ky cojeni ne spital, ne kopsht, te behet njeri!

Pershendetje nena!
Po me pelcet shpirti!
Kam qare me ze sikur isha e vdekur unë, sic qajm nje të vdekur.
M'u thye zemra m'u gerrye.
Po çfarë te bej, kam nje vajze?
Jam ajo nusja qe kisha probleme me vjehrrin, vjehrren qe dhe me qelloi ai.
Filloi te nderhyje prape per vajzen, sepse qan vajza... pse ashtu, pse kështu.
Sa erdhi burri nga puna ky cojeni ne spital, ne kopsht, te behet njeri!
O nena qajne femijet tuaj? Pse? Se do rehatin ai, tejet qetesi, e thash vajzen e edukoj une.
Jo ma ben coje neser ne kopsht.
Ky filloi llafet, unë ika, s'i fola fare.
Isha në dhomë.
Pas dy oresh vete ne dhome une, prape ky me shante mua te burri, cfare shkëpuste!
Ku e gjete i thoshte?
Unë i dëgjoja, po mu gerrye shpirti, thashe ah moj nena ime.
Trg ai s'di une per vajzen, po kush ma mban mua, ai iken qene mengjes del unë nxjerr, e mbaj e ai s'e duron dot 2 ore kur vjen. Po jam merzitur se me tha burri atehere qe u zume do marrim shtepi mënjanë, epo me genjejne kot.
Jam gati të iki.
Burri me ktheu 2 here, nuk duroj dot me.
Do iki teri cudit do i them e pastaj s'vij me.
O te behet burrë qulli im, do me zere kanceri, nga stresi.
Faleminderit!