Jeta qenka shume e veshtire pa prinder, te jesh jetimë, te mos kesh nje shpatull prindi ku ti qash!

Pershendetje!
Ju lutem anonim.
Te dashura nena, e di qe jam jashte teme, po doja te shfryhesha diku.
Jeta qenka shume e veshtire pa prinder, te jesh jetimë, te mos kesh nje shpatull prindi ku ti qash hallet, qenka shume e veshtire.
Kam nje djale 5 muajsh vetem ai ma heq merzitjen, jo se nuk kam ndihme nga njerezit e burrit, vjehrra me ndihmon me cunin, gjithashtu dhe burri, por si cdo familje kane zenka e tyre.
Sa here qe do bej fjale me burrin vjehrra nuk me flet me goje dhe kur flet maja maja, po dhe kunata gjithashtu kur vjen gjithe kunja, gje qe vjen perdite.
Nuk po them qe une nuk kam defekte, por ama nje debat nuk bej dot me burri.
Nuk me them dot, o ma, o ba kam kete hall, nuk kam kujt ti qahem, kam motra po ato jane me familjet e tyre si nena, baba qenka me keq.
Do te doja dhe une te kisha ku te ktheja koken te qaja hallet e mia!