Njerëzit e burrit më lënë pa ngrënë, kur ulem bashkë me ta në tavolinë më shohin shtrembër

Përshëndetje mike dhe faqes më të vlefshme! Vendosa tju shkruaj dhe tju them mos u qani se ka më keq.
Njerëzit e burrit më lënë pa ngrënë, kur ulem bashkë me ta në tavolinë më shohin shtrembër sikur duan të më hanë të gjallë. Sapo fus dy kafshata në gojë gjejnë pretekst o për të më thënë po qan çuni shko ushqeje dhe kur kthehem e kanë ngritur tavolinën dhe me urdhërojnë të laj enët. Unë nuk guxoj tu kthej fjalën se me pi e zeza. Ju uroj fat në jetë të gjitha nënave dhe grave të kësaj faqeje. Sa herë mërziteni nga jeta juaj sillni ndërmend historinë time dhe do ta shihni sa mire jetoni. Ju faleminderit!