Habitem sa shume i duan fëmijët e tjere, po mua? Me mire mos te me kishin bere fare.

Une jam një vajzë 20 vjeç! Aktualisht jetoj me gjyshërit.
I kam te dy prindërit, por me jane ndarë qe kur kam lindur. Secili është martuar dhe vazhdojnë jetën e vet. Jeta me gjyshërit dhe pa prindërit nuk ka qene aspak e lehtë.
Mamin kam pasur afër, por vetëm fizikisht .
Askush nga ata te dy, nuk jan interesuar per mua, apo të me japin dashuri. Jam si jetime me prindër gjallë. Ka një vit jam fejuar me dikë qe doja, familja e tij nuk eshte shume e pasur por bejne nje jete normale.
Me te fejuarin nuk mund te shkoj, sepse nuk dua te le gjysherit vetem, por edhe kete qe po kaloj nuk e perballoj dot.
Mami nuk sillet mire me mua sa here qe e takoj. Habitem sa shume i duan fëmijët e tjere, po mua?
Me mire mos te me kishin bere fare.
Nuk di cte bej, nga tja nis, nga tja mbaj.
Nuk kam as shoqe, sepse nuk jam vajze e dale, vetem me te fejuarin flas.
Kam gjithe keto vite qe qaj, qaj, qaj.
Te iki me te fejuarin gjithashtu duhen dhe shume mundesi tjera qe nuk i kemi, pastaj gjysherit tani ma kane nevojën, sepse nuk kam moter ose vella tjeter qe te rri me to. Nese deshironi publikojeni Bebe&Vogëlushë dhe fansat të me japin nje mendim, nje fjale e ngrohte nuk te ben asnjehere keq.
Faleminderit!