Ta lë të qajë apo ta marr në krahë? Lo lascio piangere o è giusto prenderlo in braccio?

Pershendetje!
Jam nje mami e re qe prej 5javesh tashme. Gjithçka shkonte shumë mire me ritmet e gjumit deri para një jave. Jam e lodhur por nuk eshte kjo arsyeja që po ju shkruaj. Per femijet qe merren shpesh në krahe nga nënat ekziston mundësia që të behen tekanjoze?
Si kur e marr ne krahe, si kur e le te qaje ndihem ne faj. Mos behet i varur nga une apo do rritet me me shume siguri brenda vetes dhe te tjerëve?
Me fjale te thjeshta gaboj?
Faleminderit!

Sono una nuova mamma da ormai 5 settimane.
Andava tutto bene con i ritmi di sonno fino a una settimana fa.
Sono stanchissima, ma non è tanto per quello che vi scrivo.
Per i bambini che vengono presi continuamente in braccio c'è il rischio che si viziano?
Anche se lo lascio urlare mi sento in colpa, invece in braccio non è che diventa dipendente da me e il mio affetto?
O crescerà con fiducia in se e verso il mondo?
Per farla breve sbaglio?
Grazie!

E dashur kur ju jeni në shtrat e vetmuar, e trishtuar, duke qarë do të dëshironit dikë që tju linte aty, apo që të vinte tju ngushëllonte, tju fshinte lotët dhe tju përshpëriste derisa tju qetësonte se gjithçka do të rregullohet?
Po këtë deshiron edhe një i porsalindur.
Jeta me fëmijë nuk është katër vjet shërbim ushtarak dhe ju nuk jeni gjeneral i rreptë.
Merreni dhe përkëdheleni foshnjën tuaj sepse tekat në këtë moshë kaq të vogël nuk ekzistojnë!
Janë nevoja dhe fëmija juaj po përpiqet tju thojë se ka diçka qe nuk shkon.
Ju urojmë jetë të lumtur!