Me vjen me marre femijen e me u larguar nga vjehrra sa me pare, qe neser mos te me perzeje femija..!

Miredita nena!
Kam nje hall shume te madh me femijen tim qe po e vuaj cdo dite, cdo ore, ne cdo moment.
Vajza po rritet e kam 2 vjec dhe sa me shume po rritet, aq me shume po me largohet.
Erdha sot nga puna se tani kam filluar, gjithe mall e gjithe qef per vajzen time, ajo sa me pa ja bente nona.
Do te rrije vetem me të.
I thoshte vjehrra me ke do flesh gjume me mamin a me nonen (ne orarin e drekes behet fjale), me nonen ja bente, edhe zemra po me dhimbte kur e degjoja.
E kaperceva kete gje durova pa folur, pastaj iku e m'u shtri te dhoma e vjehrres e une si kufome ne dhomen time.
As gjume as buke s'me hahet.
Durova dhe durova shkova ne dhomen e vjehrres dhe e mora vajzen me zor.
Ajo duke qare e une duke qare. Keshtu ka qene gjithmone para nona, pastaj mami.
Nuk e duroj dot me kete situate, nuk ndjej dashurine e femijes se gjithmone e merr vjehrra ime ate dashuri, qe Zoti ja shperblefte asaj qe me largoi nga femija im.
Nuk po ju tregoj detajet se cfare ben ajo per te me larguar nga femija im, se nuk do i besonit, por them vetem se ja ka arritur qellimit, vetem po ju them qe i vetmi komunikim i imi me femijen tim eshte kur i bej dushin edhe kur e mbaj ne darke ne gjume ne dhomen time, por dhe kjo me shume lufte per ta marre e sjelle te dhoma ime.
Kaq jane momentet qe rri me femijen tim dhe ne kete kohe duke therritur nonaaa.
Po cmendem!
Cfare te bej me femijen tim?
Kur jam te prinderit e mi atje situata komplet ndryshe vetem pas meje. Po e vuaj shume!
Jam munduar me e bere femijen per vete, por pa rezultat.
Me vjen me marre femijen e me u larguar nga vjehrra sa me pare, qe neser mos te me perzeje femija im nga shtepia.