Vajzen e biresuar nuk e dua, pas times po marrosem

Te dashur adm dhe nena të faqes sonë te mrekullueshme! Meqenese eshte vone dhe nuk kam gjume (me bren dicka ne shpirt, thelle ne ate peshe te madhe qe me rendon ne ndergjegje) vendosa tju shkruaj. Jam 40 vjec. Kisha vite qe perpiqesha te beja nje femije por nuk arrinte. E etur per nje femije dhe duke qene se jemi ne gjendje te mrekullueshme ekonomike vendosa ti harxhoj gjithe energjite e mia ne adoptimin e nje foshnje. Doktoret me kishin prere cdo shprese. Ashtu u be edhe pse im shoq me tha.... jo Shprese presim edhe ca vjet, ndoshta vjen nje vajze, vajza jone, vetem e jona! Por nuk mund te duroja me. Me dukej vetja femra me e pavlere ne bote. E biresuam vajzen tone kur isha 32vjec. Bota po me buzeqeshte pas vite lotesh! ..... por ja qe s'ishte e thene te ndihesha e lumtur. Papritur mesuam se isha shtatzene.... nje vajze tjeter po vinte. U cmenda e dashuruar pas saj, qe diten qe mesova gjinine. Sot ajo eshte 3vjec thote fjalet dhe gugatjet e para dhe une mahnitem pas saj, vetem pas saj. Vajzen e biresuar (vetem juve kam guxim tjua them, edhe vetes nuk guxoja tja thosha) nuk e dua, madje ndonjehere me duket se do isha me mire pa te.... e di jam e gabuar dhe e pameshirshme, por ju betohem cdo dite e detyroj veten duaji njesoj, por e pamundur.... keni te drejten e gjithe botes te me urreni.... por nuk di pse pres nje mrekulli te vogel, te me keshilloni sic mund te beni me motren tuaj!
E veteurryera Shpresa

Nuk besoj se është shpirtzezë, mendoj se është treguar e sinqertë për ato ndjenja së cilave u trembet dhe duke qenë se e vret një peshë e shumëfishuar, në brendësi edhe duket shumëfish e pamërshishme. Mendoj se është në fazën kur e vogla ka ojna që të shkrijnë zemrën nga kënaqësia, ndërsa e madhja është në moshën e gabimeve dhe çdo nënë mërzitet në këtë fazë me fëmijën e madh. I kam të dy fëmijët gjakun tim, por i vogli kur bën gabim ne mbyllim njërin sy si prindër, ndërsa sapo them me vete të shkoj ta puth të madhin, se nuk e kam ledhatuar gjithë ditën, ai e bën ndonjë gabim dhe detyrohem ti bërtas. Nuk mendoj se je e keqe, thjesht është mosha që është e tillë. Para dhe adoleshenca ka shpërthime të rrezikshme, pastaj mos të harrojmë xhelozinë mes vëllezërve dhe motrave, faktin që nuk e ke gjakun tënd, ndoshta thjesht ke frikë se nuk e do dhe e urren veten. Kam përshtypjen se e do, por tmerrohesh se ndoshta nuk e do. Mos e vrit kaq shumë mëndjen. Mjafton të mos i ndash në veshje, ushqim, nevoja jetësore dhe sidomos në përkëdhelje, nëse njërës i jep 10 në ditë, aq jepi dhe tjetrës. Kur është për ta korigjuar, korigjoje, ka nevojë ti tregosh të mirën dhe të keqen. Besoj se nuk është gjendja aq e rëndë sa e ndjen! I paç me jetë dhe u rritshin të dyja me nënë e me babë. Meqë ra fjala jam kurioze të di qëndrimin e babit. Besoj se është tërësisht i balancuar! Ka dy goca dhe në mesazh nuk përmendet fare. Kjo tregon stabilitet. Lum ju! Jepini kohë kohës!