Ju shkruan një grua që nuk arriti dot të bëhet nënë!

Pershendetje nena!
Ju shkruan një grua që nuk arriti dot të bëhet nënë!
Rreth javës së 9-të te shtatzanise humba engjëllin tim te brishte.
Pasi kaloi dhimbja e pare, por që ende me gërryen brenda, mendoja se shume shpejt do te mbetesha shtatzane, por nuk ndodhi keshtu.
Im shoq nuk me afrohet më, me thote se kam nevojë të rrije vetem.
Eshte njeri që i mban brenda hallet...
Une në këto kohe të erreta te jetes sime kam shume nevoje per mbështetje, per nje fjale te mire, sepse siç thashë nuk e kam harruar abortin që pata.
Tani kam një nevojë të dëshpëruar per nje femije, ndersa burri as që do ta zëmë me goje kete argument.
Do tju falenderoja nese do me jepnit nje keshille me shume!

E dashur! Ka shumë mundësi që ky abort spontan ka hapur plagë në gjendjen tuaj shpirterore
Si natyrë nga ato që na shkruani ju si tip jeni goxha më e fortë sesa bashkëshorti juaj. Sigurisht vuani... por nuk e di pse me dukeni me e forte, prania juaj duhet thjesht të bëhet pak më e ngrohtë për të kapërcyer këtë kohë krize që ju ka kapluar si çift.
Të paktën njëri nga ju duhet të bëhet i fortë, sepse vetëm kështu mund të kapërceni krizën.
Pershendetje të përzemërta!