Edhe pse e detyroj veten te jem si nenat e tjera, t'i puth, t'i perqafoj femijet nuk mundem.

Mirembrema nena!
Jam ne pritje të vajzes sime te trete dhe dua te ndaj me ju nje ndjenje qe e kam pasur ne te trija shtatzanite.
Nuk e ndjej ashtu si e ndjen çdo nene ne kete bote shtatzanine, te bukur dhe plot endrra.
Sigurisht do te jepja jeten time per vajzat e mia, por me duket sikur nuk i dua. Arrij te lidh me to nje marredhenie te ftohte pas lindjes, por edhe pse e detyroj veten te jem si nenat e tjera, t'i puth, t'i perqafoj femijet nuk mundem.
Nuk arrij te flas me asnje për këtë qe ndjej sepse e di qe do te me gjykojne rende. Shpresoj shume qe edhe ju mos t'a beni, por dua ta diskutoj me dike kete ndjenje jo memesore dhe t'a di a i ndodh dikujt tjetër te ndihet keshtu si une!
A jam nje grua normale,meqe ne mendoj kaq pa dashuri!

Mirëdita e dashur nënë!
Cfarë do të thotë për ju nuk i dua? Çfarë ndjeni kur flisni kështu?
Ndjeni se ju marrin frymën, nuk jeni e lirë, keni frikë, ndiheni e vetmuar, doni një djalë, keni të përziera, nuk duroni dot gjëlpërat, vizitat e mjekut dhe agot apo ndonjë gjë tjetër?
Duhet të kuptoni nga se vijnë këto ndjenja tuaja të ftohta.
Si ndikon në jetën tuaj një shtatzani, ju mbyll në shtëpi, keni lënë punën, studimet?
Provoni të gjeni shkakun pse shtatzanitë jua "nxijnë " jetën. Provoni të gjeni se nga se keni këto ndjesi negative, të gjeni shkakun dhe pastaj të mund ta zgjidhni duke kërkuar pse jo ndihmë profesionale!
Ju urojmë t'a kaloni këtë gjendje!