Cdo gje qe lexoja ne net per autizmin mendoja se e kishte bebi im

Pershendetje Elda! Doja te ndaja nje histori me ju dhe mamat e faqes... Ishte data 2 prill (Dita nderkombetare e autizmit) degjoj ne nje emisjon per shenjat e kesaj semundje, futem ne google lexoj dhe atje u tremba! Disa shenja me dilnin te perbashketa me djalin time qe ne ate kohe ishte 20 muajsh!
Djali nuk fliste asnje fjale me kuptim, po ne gjuhen e tij fliste shume. Aty filloj makthi im, nuk haja, nuk dilja, u mbylla ne vetvete,lexoja ne google dhe cdo gje me dukesh e perbashket me djalin.Humba me shume se 7kg!
Mire vete qe po cmendesha, por po cmendja dhe familjaret!
Te gjithe habiteshin nga shqetesimi ime, se djali ishte shume ne rregull, po isha une ajo qe po stresohesha kot. Mami me thoshte hajde e cojme ne nje neuropediater, qe te mbushet mendja, qe djali nuk ka gje. Une nuk pranoja kisha frike nga pergjigja e mjekut.
Nena te dashura stresin, qe kam hequr atehere nuk kam per ta kaluar asnjehere, dite nate vetem qaja! Vajta per vizite te neurologu me dha disa qetesues (antidepresive)! Fillova nga antidepresivi ti lija deri te me I rendi, se trupi krijonte imunitet dhe nuk me jepnin me efekt, nuk flija, nuk haja.
U fiksova keq!
Cdo gje, qe bente djali mua me dukesh e perbashket me femijet autike.
Nga Prilli deri ne Shtator une kam kaluar traume. Derisa motra nuk duroi dot me mori dhe me coj ne neuropediater ne Greqi.
Doktori qeshi sa na pa, djali ishte si kokrra e molles!
Nuk kishte lidhje fare me autizmin, goja tha do ti vije Kur ti doje qejfi dhe vertet ashtu ishte! Djali ka 2muaj, qe ka filluar te flase shume mire.
Jeta ime lulezoi perseri.
Te dashura nena, mos lexoni shume ne internet, cdo femije eshte I ndryshem e zhvillohet ne kohe te ndryshme.
Mos e beni si une.
Qe nje hap me ndau nga lajthitja !