Ai më thotë: as që dua ta dëgjoj fjalën do ta mbaj... Do qe unë të abortoj prapë. Jam kaq keq...!

Pershendetje te nderuara zonja!
Unë jam 34 vjec. Së bashku me tim shoq kemi një vajzë 4vjec e gjysme.
Ne 2009 bera një abort NDSH (ndërprerje të vullnetshme të shtatzanise). Për mua ishte si të kaloja një ferr të vërtetë. Bashkëshorti im nuk donte të kishim më fëmijë. Ma mbushi mendjen dhe unë abortova.
Kam një javë që mora vesh se isha shtatzënë.
Në fakt para disa javësh kemi folur për një fëmijë, me sakte unë kam folur...
Bera testin dhe më doli pozitiv.
Ai më thotë :as që dua ta dëgjoj fjalën do ta mbaj...
Do qe unë të abortoj prapë. Jam kaq keq, një ferr tjetër shtrihet para meje. Pak ishim në krizë para kësaj shtatzanie, tani u rëndua fare gjendja. Nuk do të rrijë më me ne.
I vëllai i kishte thënë që unë e tradhtoj me tjetër.
E sigurova që nuk është e vërtetë. Çfarë më keshilloni nëna? Çfarë të bëj tani? Kam frikë dhe jam shumë keq. Nuk e kuptoj pse e gjithë kjo?
Ju lutem më ndihmoni!
Ju falenderoj!

E dashur nënë!
Mu duk kaq afër vetes dhimbja juaj dhe kuptova gati realisht dhimbjen që po përjetoni!
Personi që keni pranë jo vetëm nuk e do këtë fëmijë, por ju fajëson për të nxjerrë justifikime, thua se do të heqë nga vetja ndjenjën e fajit, për abortet. Nuk me duket se keni shumë mundësi zgjedhjeje, për fat të keq.
Ju keni bërë një abort që nuk dëshironit ta bënit.
Edhe ky abort i dytë duket se ta dikton me forcë bashkëshorti juaj.
Ju dikton me forcë dhe ju kërcënon me ikjen e tij.
Të bësh një zgjedhje në këtë gjendje çdo femër do ta kishte tepër të vështirë.
Nëse keni mundësi do ju këshilloja të kërkoni ndihmë profesionale nga një psikolog!
Kjo figurë mund t'ju ndihmojë më saktë të kuptoni se çfarë dëshironi në të vërtetë thellë brenda vetes dhe se si do përballoni me të gjitha fuqitë tuaja pasojat e zgjedhjes, që do të bëni!
Dëshirojmë më të mirën për ju dhe beben që prisni!