Sot me erdhi nder mend nje barcalete qe na tregonin motrat dhe vellezerit me te medhenj kur ishim te vegjel.
"Nje lepur i vogel donte te hidhej nga ana tjeter e kanalit. Per te marre guxim perseriste shpesh:
- Nje, dy, tle: nje, dy, tle.... !
Por edhe pse mundohej prape kishte frike te kercente.Kalon nje mi i vogel dhe epyet:
- O lepur po pse nuk e thua dot "nje dy, tre"?

Digjemi kur gatuajme, digjemi nga uji i nxehte, digjemi nga kafja e mengjesit, digjemi edhe ne plazh... te gjithe digjemi, por objektet qe djegin jane dashuruar me shume pas meje sidomos llampat e gjumit kur i kerkoj celesin per ti fikur. Por per vete dime te ruhemi sepse eshte instikti qe na ben te veprojme sa me shpejt dhe te mposhtim dhimbjet!

Dhe me ne fund piva kafe dhe me miken time "Sofijen" italianen e bukur me tipare mesdhetare qe sapo ka mesuar qe une ia kam shqiptarizuar emrin dhe friken nga lindja, duke i dhene kurajon me te cilen kam perballuar te dy lindjet e mia. I kujtoj sa here qe takohemi, qe gjyshet tona lindnin ne shtepi, duke u varur tek traret e shtepise.

elda blogu 151B&V ju lajmeron se edhe gjysma e dyte e qershorit do te shoqerohet nga shira dhe vranesira... pra serish vera nuk do duket, se pranveres as ere luleve, qe sjell si morem dot. Duke shpresuar qe me disa keshilla per goditjet e vapes, ta ndjellim pranveren , ne ditet ne vazhdim flasim per mbrojtjen nga dielli i forte.